Bij verjaardagsfeestjes heb ik altijd nogal gemengde gevoelens. Ik verheug me met de jarige mee, maar ondertussen zie ik er nogal tegenop om alles in goede banen te moeten leiden. Dat geldt natuurlijk voornamelijk voor de basisschoolkinderen. Als de groteren maar van een hapje en drankje voorzien worden, redden ze zichzelf wel.
Het feestje van onze jongste is pas weer achter de rug. Ze werd acht, zit in groep 5 en mocht 5 vriendinnetjes kiezen. Er was die dag erg veel regen verwacht, daarom moest er een binnenprogramma op stapel gezet worden. Mathilda wilde graag cupcakes versieren, dus ik heb de voorraad strooisels en versiersels nog maar even wat aangevuld met een paar kleurtjes rolfondant (Xenos, 2 euro per 250 gram). Van een andere verjaardag was er nog wat marsepein in verschillende kleuren over -dat ik na Pasen in de aanbieding tegenkwam- dus zonder grote kosten konden de meisjes zich een tijdje uitleven. Om te zorgen dat ze zich niet hoefden te vervelen had ik van een oud laken en wat biasband schortjes in elkaar gezet die ze eerst met textielstiften van de Action (1,25 per setje) mochten versieren. Zo konden ze heerlijk kliederen.
Tussen de bedrijven door was het buiten nog droog ook. Als er wat opgeruimd moest worden, kon ik dat op mijn gemak doen terwijl de dames buiten uitwaaiden. Wat een opluchting als ze zich allemaal vermaken en niemand zegt: hè, nee, daar vind ik niks aan! 't Is er vaak maar een die zich verveelt, maar de anderen genieten daardoor toch minder, om van moeder maar niet te spreken.
Dit was dus een succes, op naar de volgende, over een week of zes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten