Bolletje wol

Het stond al lang op Mariana's verlanglijstje: een konijntje, een angorakonijntje om precies te zijn. De laatste november was ze jarig en wat ons betrof mocht haar wens vervuld worden. Alleen, om die tijd van het jaar is er nergens zo'n beestje te koop. Dus ze heeft haar verlangens node in de ijskast gezet tot het voorjaar.
Maar ziedaar. Gisteren klonk er opeens een tik op de deur en daar verscheen een oom van mij die wat in kleindieren doet. Hij was een angorakonijn tegen gekomen, of dat iets voor ons was. Het diertje voldoet wel niet aan alle voorwaarden die op het lijstje stonden -jong, klein, oren rechtop- maar Mariana was verkocht zodra ze haar 'Bolletje Wol' zag. Zo gaat hij -zij- voortaan door het leven.
Het beestje was de laatste tijd niet met heel veel aandacht verwend, zo te zien. Haar vachtje zat vol klitten die hier en daar niet al te netjes weggeknipt waren. Gelukkig was het een vrije woensdagmiddag, Mariana is dadelijk met haar zus naar de dierenwinkel afgereisd om voer en een kam te kopen. Inmiddels is Bolletje al heel wat toonbaarder. Het heeft een uur of wat gekost, maar het resultaat was ernaar. Wat een zijdezachte vacht heeft zo'n dier. Ik heb al een handjevol goed haar bemachtigd en netjes opgeborgen. Zodra ik een voorraadje bij elkaar heb, ga ik proberen het te spinnen en te breien. Wat een knuffelige sjaal zal dat worden! Men zegt dat angorawol zeven keer zo warm is als schapenwol...
Ik voel me dus net zo tevreden over onze aankoop als Mariana. Niet in het minst omdat we zo een overgeschoten diertje een wat prettiger leven kunnen bezorgen. Een nestje jonge konijntjes raakt ten slotte altijd wel aan de man.