Sokken breien

Breien kan ik nog niet zo goed. Monica heeft inmiddels een paar 'pantoffelsokken' die wel leuk zijn geworden en nu ben ik voor Mariana een paar gewone, simpele sokken aan het breien. Oefening baart kunst.
En gisteren heb ik voor het eerst meegedaan aan een 'breiclubje'. Helemaal hip, maar als ik zo ons kringetje rondkeek, waren we geen van allen zo modieus: Mijn moeder, verschillende tantes en nog een paar 'meekomers' -je zou bijna van een familiereünie kunnen spreken. Ik was de enige jongere, nu ja, ten opzichte van hen dan. Misschien zijn er nog meer moeders die dochters overhalen kunnen.
Voor mij is het voornamelijk een voordeel om de jongste te zijn. Er zijn verschillende doorgewinterde handwerksters bij. En dan niet zo gespecialiseerd in het een of ander dat je ze toch nooit bijbenen kunt. Nee, het zijn dames die heel mooie dingen maken, maar ook heel gewone. Iemand had een leuke baret gebreid, er stond een kindervestje van een heel eenvoudig patroon op de pennen -maar netjes gebreid, zo krijg ik het vast nooit. Een col-sjaal (of hoe je zoiets ook omschrijft) met grote kabels erop, een gewone sjaal van pluizige wol, een kindercape, pantoffels, verschillende sokken, een gehaakte baby-omslagdoek in een bijzondere maar simpele steek, een uittel-borduurpatroon, van alles wat.
Ik had  mijn sokkenwol bij een Aldi-aanbieding aangeschaft: een pakketje compleet met breinaalden. Het werkt prima, maar de naaldjes zijn wel wat kort. Dat is blijkbaar in het buitenland de gewoonte. Je houdt je breiwerk op schoot en kunt zo al babbelend werken. Wij, Nederlanders, houden ervan om een pen fatsoenlijk onder je arm te kunnen steken, dat geeft op een of andere manier meer stuur. Ik dacht al dat het aan mijn onervarenheid lag dat ik liever lange pennen gebruikte, maar het schijnt genetisch te zijn bepaald.

Update: Ik ben altijd nieuwsgierig hoeveel mensen er meelezen met mijn blog en het schijnt dat dit bericht het vaakst wordt bezocht. Kennelijk zijn er veel mensen op zoek naar een patroon. Misschien kan ik heel globaal een "breivoorschrift"geven. Dit is het 'familiepatroon', dat ik van mijn moeder leerde en die weer van haar moeder. Hoeveel steken er opgezet moeten worden, ligt natuurlijk aan de wol die gebruikt wordt en de maat die nodig is. Daarvoor zijn hier en daar wel tabellen te vinden.
Stel dat je 60 steken opzet, zoals ik deed voor Mariana's sokken, mt. 36 op pen nr. 2.
Boord: Brei 2 r., 2 av. tot de boord lang genoeg is. Verdeel dan de steken als volgt: 30 st. op 1 pen, de andere 2 pennen elk 15 st.
Grote hiel: Brei met de 30 st. 30 pennen tricotsteek, laat de andere 2 pennen rusten. Dit ziet eruit je een vierkant lapje.Haal bij elke pen de eerste steek af zonder te breien, dat maakt later het opnemen van steken makkelijker.
Kleine hiel: brei av. tot 2 st. over de helft (17 st), 2 st. samenbr. 1 av., keer werk. Haal de gebreide steek af, brei recht tot je bij het punt waar je de vorige keer het werk hebt gekeerd (daar zit een gaatje), brei de steek voor en de steek na het gaatje recht samen, 1 steek recht, keer het werk enz. Brei tot alle steken zijn verwerkt en eindig met een naald recht.
Spie: neem aan een kant van de grote hiel 15 steken op, brei over de twee pennen die in rust waren en neem vervolgens aan de andere kant van de grote hiel 15 steken op. Vanaf nu wordt er weer rond gebreid. Om te minderen op de pen met opgenomen steken: 1 st r, 1 overhaling, brei recht tot laatste steken, 2 samenbr. 1 r. Herhaal dit tot er weer 30 steken op de pen staan.
Brei r. tot de voet lang genoeg is.
Teen: Op de pen met 30 st: 1 st. r, 1 overhaling, brei recht tot de laatste st., 2 samenbr. 1 r.; volgende pen: 1 r, 1 overhaling; volgende pen: r. tot de laatste steken, 1 r. Vervolgens alle pennen r. breien. Dit 3 keer herhalen. Dan elke ronde minderen tot er 8 steken overblijven. Draad afknippen, door de 8 st rijgen en afhechten.